13 Ιαν Ρευματοειδής αρθρίτιδα και Φυσικοθεραπεια
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης, αυτοάνοση και εξελικτική νόσος, που προσβάλλει κυρίως τις αρθρώσεις, αλλά και διάφορα άλλα όργανα. Είναι το συχνότερο φλεγμονώδες ρευματικό νόσημα και προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας 35-60 ετών, και πιο συχνά τις γυναίκες.
Όσον αφορά την αιτιοπαθογένεια της νόσου, πολλοί παράγοντες φαίνεται ότι εμπλέκονται όπως γενετικοί, περιβαλλοντικοί, ορμονικοί και ανοσολογικοί, αλλά η ακριβής αιτιολογία παραμένει άγνωστη.
Η κλινική εικόνα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας χαρακτηρίζεται από φλεγμονή της άρθρωσης, και συγκεκριμένα από πόνο, διόγκωση, θερμότητα, ευαισθησία στην πίεση της πάσχουσας άρθρωσης και πρωινή δυσκαμψία. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα συνήθως αφορά πολλές αρθρώσεις, και η προσβολή είναι συμμετρική. Σπανιότερα μπορεί να αρχίσει με ασύμμετρη προσβολή λίγων αρθρώσεων, μέχρι τεσσάρων (ολιγοαρθρίτιδα), ή με προσβολή μιας άρθρωσης (μονοαρθρίτιδα).
Οι άνθρωποι που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα έρχονται αντιμέτωποι σε καθημερινή βάση με τον πόνο και με λειτουργικούς περιορισμούς, με την κατάλληλη όμως φροντίδα και καθοδήγηση από εξειδικευμένους επιστήμονες στο χώρο της υγείας μπορεί να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής τους.
Η φυσιοθεραπεία έχει σαν στόχο την μείωση του πόνου, την πρόληψη και αποκατάσταση της δυσκαμψίας, την πρόληψη των παραμορφώσεων με αποτέλεσμα την καλύτερη λειτουργικότητα του μυοσκελετικού συστήματος.
Ο φυσικοθεραπευτής θα δώσει οδηγίες στον ασθενή για την προστασία των αρθρώσεων, και για τεχνικές εξοικονόμησης ενέργειας, θα παράσχει συμβουλές και θα εκπαιδεύσει τον ασθενή σχετικά με τη διαχείριση του πόνου αλλά και του νοσήματος γενικότερα. Μέσα από ασκήσεις για την βελτίωση του εύρους κίνησης και της ιδιοδεκτικότητας, την μυϊκή επανεκπαίδευση και την αερόβια άσκηση, ο ασθενής θα μπορέσει να επανακτήσει, να διατηρήσει ή να βελτιώσει τη λειτουργικότητά του.
Η κατάλληλη δύναμη και αντοχή των μυών όπως επίσης ο τόνος και η ελαστικότητα των συνδετικών ιστών, προάγουν την βέλτιστη αρθρική σταθερότητα, την ευθυγράμμιση και την μείωση της επαφής των αρθρικών επιφανειών και των πιεστικών φορτίων σε αυτές.
Σε ασθενείς που ο έντονος πόνος ή τα πολλά κιλά τους κρατάνε μακριά από την άσκηση, προτείνεται για τον πρώτο καιρό άσκηση στο νερό.
Ένα σωστά σχεδιασμένο πρόγραμμα άσκησης δε θα επιδεινώσει την ΡΑ ούτε θα προκαλέσει επιβάρυνση στις αρθρώσεις, συνεπώς οι ασθενείς με ΡΑ θα πρέπει να παροτρύνονται να εντάξουν την άσκηση στα πλαίσια της αποκατάστασής τους με την επίβλεψη και καθοδήγηση του φυσικοθεραπευτή.
(Πηγή: http://www.psf.org.gr)